Szanowny czytelniku
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.
ADHD
ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z trudnością w koncentracji uwagi. Do zdiagnozowania ADHD u osoby dorosłej konieczna jest obecność objawów w dzieciństwie (zwłaszcza jeśli osoba nie była diagnozowana w kierunku ADHD jako dziecko).
Objawy ADHD mogą powodować wiele dyskomfortu w codziennym życiu. Osoby z ADHD mogą czuć się oceniane, krytykowane czy wyśmiewane z powodu zachowań nad którymi, zdaje im się, nie panują. Warto jednak pamiętać, że osoby z ADHD mają ogromne zasoby - często są niezwykle kreatywne, mają innowacyjne pomysły, są odważne i zmotywowane do działania.
Czy ADHD to choroba psychiczna?
Nie, ADHD to zaburzenie neurorozwojowe. Jest ściśle związane ze zmianami na podłożu neurologicznym, dlatego najczęściej pojawia się już we wczesnych etapach życia. Skoro to nie choroba, to nie można się z niego wyleczyć. Można jednak nauczyć się z nim funkcjonować i żyć.
Czy trzeba być nadruchliwym żeby mieć ADHD?
Nie, nie trzeba! W diagnozie występują 3 typy ADHD:
- mieszany (nadruchliwość, impulsywność, zaburzenia uwagi),
- typ z przewagą zaburzeń uwagi,
- typ z przewagą nadruchliwości i impulsywności
Jak ADHD może objawiać się u osób dorosłych?
Dezorganizacja - u osoby dorosłej może objawiać się trudnością ze zorganizowaniem się w działaniu, wybieraniu priorytetów, problemami z dokończeniem zdań,
Trudność w skupieniu się - łatwe rozpraszanie się, trudność w słuchaniu, pomijanie szczegółów czy dodatkowych informacji
Niepokój, nadruchliwość - zarówno dzieci jak i dorośli z ADHD mogą często się wiercić, przemieszczać, machać stopą podczas siedzenia, stukać palcami, itd.
Hiperfokus - osoba z ADHD może tak silnie skupić się na jakimś zadaniu, że nie jest świadoma tego, co dzieje się dookoła niej. W takich momentach ignoruje osoby wokół i traci poczucie czasu.
Problemy z zarządzaniem sobą w czasie - osoby z ADHD mogą prokrastynować, spóźniać się na spotkania, nie orientować się w swoim kalendarzu i planach
Zapominanie - trudność z zapamiętaniem gdzie osoba odłożyła rzeczy, zapominanie ważnych dat, próśb, planów
Impulsywność - może objawiać się przerywaniem innym, trudnością w wysłuchaniu innych, irytacją, gdy ktoś mówi wolniej lub dłużej, śpieszeniem się z wykonywaniem zadań, szybkim porzucaniem nudnych czynności, skłonnością do uzależnień
Jakie są opcje leczenia?
Farmakoterapia
W przypadku ADHD można skorzystać z farmakoterapii. Leki pomagają regulować impulsy i pomagać w koncentracji. Niektóre leki przyjmuje się codziennie, inne można przyjmować w trybie ON/OFF - tylko w dniu kiedy osoba wie, że stoi przed nią duże wyzwanie pod względem uwagi, koncentracji czy kontroli impulsów.
Leki przepisuje lekarz psychiatra, po szczegółowej diagnozie w kierunku ADHD.
Psychoterapia
W psychoterapii osoba może pracować nad swoimi zachowaniami i kontrolą impulsów. Celem terapii najczęściej jest poprawa funkcjonowania w obszarach, które są dla osoby trudne m.in.:
- nauka planowania, wybierania priorytetów, dzielenia zadań,
- nauka radzenia sobie z objawami,
- nauka kontroli impulsów, utrzymywania koncentracji,
- wzmocnienie poczucia własnej wartości
- zwiększenie świadomości objawów ADHD w codziennym życiu, itp.
Badania wskazują na wysoką skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej w zmniejszaniu objawów ADHD.