Szanowny czytelniku
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.
Stres
Stres to fizjologiczna odpowiedź na wydarzenia przekraczające, obciążające czy zakłócające równowagę. Nie jest emocją, jednak najczęściej jest powiązany z lękiem. Kiedy osoba się czegoś obawia, może zareagować emocją lęku i objawami fizjologicznymi w ciele, czyli stresem. Często, zanim zdamy sobie sprawę z emocji, zdajemy sobie sprawę z tego, co dzieje się w ciele (przyspieszone bicie serca, trudność w oddychaniu, drżenie, ból brzucha, poczucie "zamrożenia" lub chęci ucieczki).
Stres jest nieodłącznym towarzyszem wielu osób w dzisiejszym świecie. Zasoby, które ludzie posiadają, często bywają mniejsze niż wyzwania, z którymi muszą się zmagać. Zasobami mogą być umiejętności, rzeczy materialne, wsparcie bliskich, temperament, zdrowie, możliwości, itd., stresorami - wymagania w pracy, ważne wydarzenia, krytyka, wyprowadzka, długi, agresja i każde inne wydarzenie, które w subiektywnej ocenie jest przekraczające. Ważne jest, by pamiętać, że stres jest bardzo subiektywny - to co stresuje jedną osobę, nie musi stresować innej.
Praca psychoterapeutyczna dookoła codziennego stresu może uwzględniać sposoby regulacji emocji, techniki relaksacyjne, pomoc w zrozumieniu źródła stresu i podjęciu konstruktywnych działań skierowanych na obniżenie stresu, pracę z myślami i emocjami.
Poza stresem, który uprzykrza życie, ale nie spełnia kryteriów zaburzeń (co nie znaczy, że nie można sobie w nim pomóc za pomocą terapii), klasyfikacja chorób ICD 10 wyszczególnia zaburzenia związane ze stresem, takie jak:
Zaburzenie Stresowe Pourazowe (PTSD)
To opóźniona lub przedłużona reakcja na wydarzenie czy sytuację stresową (krótką lub długotrwałą), której osoba była uczestnikiem lub świadkiem, w której istniało zagrożenie życia lub zdrowia. Przykładem takiej sytuacji może być wojna, okrutna przemoc, wypadek, katastrofy naturalne, itd.
Objawami, które najczęściej towarzyszą PTSD, są flashbacki - żywe wspomnienia sytuacji, które wzbudzają silne emocje, trudność ze snem, koszmary, unikanie działań, miejsc i sytuacji, które mogłyby przypomnieć przebyty uraz, nadmierna czujność, drażliwość, silna reakcja zaskoczenia.
Objawy pojawiają się w przeciągu 6 miesięcy od traumatycznego wydarzenia.
Psychoterapia poznawczo - behawioralna proponuje metodę przedłużonej ekspozycji, która jest uznana za bardzo skuteczną w leczeniu PTSD.
Zaburzenie obsesyjno - kompulsywne (OCD)
Cechą charakterystyczną tego zaburzenia są nawracające uporczywe myśli natrętne (obsesje) lub/i czynności przymusowe (kompulsje). Myśli są traktowane przez osobę jako trudne, wzbudzające dyskomfort i osoba często próbuje z nimi walczyć. Pomimo tego, że osoba traktuje je jako własne, pojawiają się mimo woli i budzą trudne emocje.
Kompulsje są wielokrotnie powtarzającymi się zachowaniami, które mają, według osoby, zapobiegać wydarzeniom, które nasuwają się w obsesyjnych myślach. Obsesje i kompulsje powodują duże cierpienie.
Zaburzenie może występować z przewagą myśli obsesyjnych, z przewagą czynności natrętnych lub w postaci mieszanej.
Objawy muszą występować przez większość dni w ciągu co najmniej 2 kolejnych tygodni.