Stres

Stres to fizjologiczna odpowiedź na wydarzenia przekraczające, obciążające czy zakłócające równowagę. Nie jest emocją, jednak najczęściej jest powiązany z lękiem. Kiedy osoba się czegoś obawia, może zareagować emocją lęku i objawami fizjologicznymi w ciele, czyli stresem. Często, zanim zdamy sobie sprawę z emocji, zdajemy sobie sprawę z tego, co dzieje się w ciele (przyspieszone bicie serca, trudność w oddychaniu, drżenie, ból brzucha, poczucie "zamrożenia" lub chęci ucieczki).

Stres jest nieodłącznym towarzyszem wielu osób w dzisiejszym świecie. Zasoby, które ludzie posiadają, często bywają mniejsze niż wyzwania, z którymi muszą się zmagać. Zasobami mogą być umiejętności, rzeczy materialne, wsparcie bliskich, temperament, zdrowie, możliwości, itd., stresorami - wymagania w pracy, ważne wydarzenia, krytyka, wyprowadzka, długi, agresja i każde inne wydarzenie, które w subiektywnej ocenie jest przekraczające. Ważne jest, by pamiętać, że stres jest bardzo subiektywny - to co stresuje jedną osobę, nie musi stresować innej.

Praca psychoterapeutyczna dookoła codziennego stresu może uwzględniać sposoby regulacji emocji, techniki relaksacyjne, pomoc w zrozumieniu źródła stresu i podjęciu konstruktywnych działań skierowanych na obniżenie stresu, pracę z myślami i emocjami.

 

Poza stresem, który uprzykrza życie, ale nie spełnia kryteriów zaburzeń (co nie znaczy, że nie można sobie w nim pomóc za pomocą terapii), klasyfikacja chorób ICD 10 wyszczególnia zaburzenia związane ze stresem, takie jak:

 

Zaburzenie Stresowe Pourazowe (PTSD)

To opóźniona lub przedłużona reakcja na wydarzenie czy sytuację stresową (krótką lub długotrwałą), której osoba była uczestnikiem lub świadkiem, w której istniało zagrożenie życia lub zdrowia. Przykładem takiej sytuacji może być wojna, okrutna przemoc, wypadek, katastrofy naturalne, itd. 

Objawami, które najczęściej towarzyszą PTSD, są flashbacki - żywe wspomnienia sytuacji, które wzbudzają silne emocje, trudność ze snem, koszmary, unikanie działań, miejsc i sytuacji, które mogłyby przypomnieć przebyty uraz, nadmierna czujność, drażliwość, silna reakcja zaskoczenia. 

Objawy pojawiają się w przeciągu 6 miesięcy od traumatycznego wydarzenia. 

Psychoterapia poznawczo - behawioralna proponuje metodę przedłużonej ekspozycji, która jest uznana za bardzo skuteczną w leczeniu PTSD. 

Zaburzenie obsesyjno - kompulsywne (OCD) 

Cechą charakterystyczną tego zaburzenia są nawracające uporczywe myśli natrętne (obsesje) lub/i czynności przymusowe (kompulsje). Myśli są traktowane przez osobę jako trudne, wzbudzające dyskomfort i osoba często próbuje z nimi walczyć. Pomimo tego, że osoba traktuje je jako własne, pojawiają się mimo woli i budzą trudne emocje.

Kompulsje są wielokrotnie powtarzającymi się zachowaniami, które mają, według osoby, zapobiegać wydarzeniom, które nasuwają się w obsesyjnych myślach. Obsesje i kompulsje powodują duże cierpienie.

Zaburzenie może występować z przewagą myśli obsesyjnych, z przewagą czynności natrętnych lub w postaci mieszanej.

Objawy muszą występować przez większość dni w ciągu co najmniej 2 kolejnych tygodni.

informacja o cookies

Szanowny czytelniku

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.