Co może wywołać zaburzenie adaptacyjne?

Zaburzenie wywołuje zwykle duży, subiektywnie oceniony jako zagrażający, stresor. Może nim być np.:

• awans,
• przeprowadzka,
• zmiana szkoły / pracy,
• rozwód czy rozstanie,
• śmierć kogoś bliskiego,
• strata pracy,
• wypadek.

Niektóre ze stresorów są jednorazowym wydarzeniem, inne mogą mieć charakter ciągły, z których człowiek będzie od danego momentu funkcjonował (np. posiadanie dziecka czy przeprowadzka, ale też życie w rodzinie przemocowej czy alkoholowej).

Jak się objawiają zaburzenia adaptacyjne?

Każda jednostka reaguje na stres inaczej, jednak charakterystycznymi objawami jest najczęściej:

• płacz,
• wybuchy złości,
• lęk, smutek, złość,
• poczucie bezsilności, bezradności,
• bóle somatyczne (bóle głowy, brzucha)
• wycofanie się z życia towarzyskiego,
• duże zmęczenie, bez względu na ilość snu.

Zaburzenie adaptacyjne może objawami przypominać depresję, lęk uogólniony, fobie. Może też być początkiem powyższych zaburzeń. 

Również dzieci i młodzież mogą cierpieć z powodu zaburzeń adaptacyjnych.

Czynniki ochronne

To, czy dojdzie do rozwoju zaburzeń adaptacyjnych, zależy od wielu czynników. Model "podatność - stres", wykorzystywany do rozumienia wielu zaburzeń związanych ze stresem, mówi o tym, że im większa podatność jednostki, tym bardziej prawdopodobne, że, w obliczu stresora, dojdzie do u niej do rozwoju zaburzenia (w tym zaburzeń adaptacyjnych). 
Warto więc dbać o to, by podatność była jak najmniejsza. Można to robić m.in. poprzez:
- dbanie o siatkę wsparcia i korzystanie z niej w trudnych momentach,
- dbanie o siebie w kwestii dobrego snu, zdrowej diety, aktywności fizycznej,
- zmniejszanie poziomu stresu w codziennych sytuacjach,
- przepracowanie ewentualnych traum lub trudnych wydarzeń z przeszłości.

Osoby samotne, o niskiej inteligencji, małej siatce wsparcia, żyjące w środowisku miejskim, doświadczające chronicznego stresu lub mające w swojej historii życia stresującego wydarzenia, przejawiają większą podatność na stres. 

Pamiętaj, że nie jesteś sam_!

Jeśli czujesz, że możesz cierpieć w powodu zaburzeń adaptacyjnych, zgłoś się do psychologa/żki, psychoterapeuty/tki lub psychiatry/rki.

Nie zostawaj sam_ ze swoimi trudnościami.